Staan wij op Canadese bodem! Woehoew, 9u vliegen overleefd!

Wel, ik kan u zeggen, t was een belevenis!

2u40 naar Schiphol bleek uiteindelijk iets ingewikkelder. Een stress-pipi-pauze voor mama en papa; een “ik sta echt gewoon stil” file waar zelfs Waze geen blijf mee wist; een kakpamper ontploffing in diezelfde file gevolgd door snelle borstvoeding on the go na een “mijn oren gaan tuten van t geblijt” scene; en dan een geboekte valet parking die toch precies niet vlak aan de luchthaven was.. nuja, dan was er gelukkig die 3u op voorhand die dus 2u op voorhand werd…

Maar geen nood, met kindjes krijg je toch ooooveral voorrang. NIET DUS! Die 2u zijn omgevlooooogen. We hadden nog net een kwartiertje aan de gate… mental note, op tijd gaan is absoluuuut nodig!

Valiezen inchecken ging nog redelijk en gelukkig waren de kids super braaf en was t vooral mama die naar haar voeten kreeg voor (i) het herschikken van de bagage op een “niet daarvoor voorziene plaats in de rij onderweg nr security” OF (ii) niet snel genoeg zijn bij het terug verzamelen van al de gescreende spullen na het (weeral 🙄) afnemen van de drugstest op onze trolley (toen ik de pamperwipes bovenhaalde en allemaal pampers liet zien zuchtte die douane man al van “lap” verkeerde uitgekozen voor onze steekproef)

De laatste keer dat ik samen met Christoph op Schiphol stond had 1 van ons geen boarding pass wegens overboeking en bleek in Lima de vlucht waarop we doorgeboekt waren niet te bestaan. Nu was het enige dat misliep de kindermaaltijd die ondanks de vele telefoontjes met KLM dan toch niet voorzien was voor Ava. Nuja, van een stukske pizza of tiramisu is nog nooit ne peuter neergevallen eh 😝 en de stewards voelden zich zo ambetant dat Maestro Bauwens van extra rode wijn en “ne straffe” bij de koffie voorzien werd…

Nee, so far so good! We hadden ons vooral een beetje mispakt aan het slaapgedrag van onze kroost. Nu moet ge weten dat Lia een mega goeie slaper is. Overdag hoort ge haar bijna nooit. Eten, rustig spelen en dan gezapig knorrend slapen… echt overal. Behalve dus in vliegtuigbedjes 🙄 of op de schoot van mama en papa. En iedereen weet wat er gebeurt met babies die niet slapen… blijtconcert om in slaap te geraken. Niks aan te doen.

En Ava? Wel buiten t uurtje dat ze ineens indommelde en de mama naast haar vastgreep (hihi, ik zat er een rij achter) was ze meer geinteresseerd in wandelingetjes en een eeuwig spelletje “mama schoot” papa schoot”… Slapen of filmpjes kijken dat is blijkbaar verleden tijd voor ons 😯

Ohnee en dan? Wel, Lia sliep zodra we de luchthaven uit kwamen. Voor haar bioritme was t dan toch ook al 4u s nachts. En Ava, wel die sliep een kwartiertje voor we in onze studio aankwamen… de nachtbraker 😝

Jetlag here we come!