12 december 2020

Vandaag was ik heer en meester over het kinderdorp, soms een nar of muilezel. De gevaarlijke draak ‘HOGENT’ had Tine gekaapt. Om haar uit de ivoren lestoren te krijgen moest ridder Christoph met zijn twee schildknapen op pad. Naar heinde en ver, hoog en laag, om de meest vervaarlijke opdrachten te vervullen.

Terwijl schildknaap Lia nog nachtvlinders aan het vangen was, meldde schildknaap Ava zich voor de dienst. Niet veel later waren we druk in de weer met het maken van papieren kerstballen. Toen even later de ochtendstond Lia inhaalde was het dringend tijd om het huis van de kerstman te bouwen. Gelukkig had ridder Christoph het houten kratje wijn dat hiervoor moest dienen reeds vroeger soldaat gemaakt. Een klei-uurtje later om meubeltjes te maken voor de Kerstman was het tijd. Tijd voor schildknaap Ava om haar stalen ros boven te halen en te fietsen naar haar behendigheidsopleiding tot ridder (=turnles). Ridder Christop had zijn start-to-run sloefjes aan en genoot van een halfuurtje puffen en blazen in het gevecht tegen de Corona-kilo’s.

Toen ridder Christoph met een halve centimeter minder dikke schoenzool thuis kwam, bood schildknaap Lia onomwonden haar hulp aan om schildknaap Ava te gaan ophalen. De kleine lettertjes even later uitgeklaard, betrof het hier een aanbod met een hand-geduwde buggykoets. Terwijl schildknaap Lia zich Riksja-gewijs liet rondrijden in de wereld-mijn dorp-Beveren-Leie, sloeg de vermoeidheid toe op de benen van schildknaap Ava…

Het strategisch brein van ridder Christoph schoot in werking en deed overuren… “We nemen schildknaap Ava op de schouders, leggen haar fiets in de buggykoets en sturen schildknaap Lia vooruit om het goede nieuws van onze intocht aan te kondigen…. “

Maar wat als iedereen dan op je schouder wilt…. Dan beloof je pannenkoeken!