Zwangerschapsverlof is om uit te rusten, nietwaar? Euhm… insert een krijsende baby, verdacht veel pedagogische studiedagen, leuke babyborrel bezoekjes, eerste voorzichtige uitstapjes als gezin van 5, grieperige kids gevolgd door een episode van de windpokken-thuisblijfkids… Conclusie, veel is er hier eigenlijk nog niet gerust… bovendien dwaalden elk vrij moment (en die waren dus echt schaars zoals je wel begreep uit bovenstaand lijstje ) onze gedachten af naar onze sabbatical aka “once in a lifetime” roadtrip #slapendoenwewelopdevlieger 😂
Naar waar? Wel, dat was een zware bevalling… Het Transsiberische spoorlijn verhaal werd omwille van Poetin z’n rare uitspattingen tot nader order uitgesteld. Hoewel Mongolië prachtig moet zijn, leek t ons niet bepaald slim daar in de buurt te vertoeven. Droombestemming Australië deed dan wel weer ein-de-lijk z’n grenzen open maar helaas zijn onze kids nog net te klein voor sommige Westkust avonturen (4×4 rijden met een maxi cosi is blijkbaar not done 🫣) Mexico stond ook een tijdje hoog op de wishlist (maar helaas toch ook wel lastige chartervlucht zonder bedje voor Noah, wilde verhalen over drugskartels en het orkaanseizoen in de zomer… soit. we hebben dan wel een uitgestippelde reis klaar voor ooit…) Oman bleek te warm, Costa Rica te stormachtig en nat… Pfffff keuzestress.
We gingen uiteindelijk voor een British Airways vlucht naar Vancouver omdat we zo ons “Corona krediet van 2020” konden opsouperen. Nog een kleine opleg voor die extra gezinstelg en hupsakee met z’n 5’jes naar Canada. Daar bleken op t eerste zicht de mobilhomes namelijk ook betaalbaarder versus USA. Bovendien, we know the drill 🤪
De effectieve reisroute? Wel euhm, dat is een ander paar mouwen… mei blijkt te vroeg voor sommige nationale parken die nog ontoegankelijk zijn owv sneeuw of winterschade, anderen zijn meteen volgeboekt zodra 6maand tevoren t online boeking systeem van de campings opent… zucht, spontaan reizen (en zeker lastminute ingevingen) is duidelijk pre-covid 😬 Ik geloof dat Christoph ondertussen aan versie 8 ofzo zit van onze reis excel waar alles al een paar keer grondig door elkaar geschud werd… #missievanechternach
Hoe we reizen? Wel, wij konden dankzij vreeeeee veel sjans nog een mobilhome vinden via CU CAMPER voor t eerste stuk van onze reis. Wij vinden mobilhome-trippen voor onze kids nog altijd t leukste. Elke avond hetzelfde bed enkel een ander uitzicht… Alleen, je moet dat dus eigenlijk echt ruim een jaar tevoren boeken… Bijgevolg was t haast een onmogelijke opgave om nog iets te vinden met bovendien mogelijkheid tot 3 autostoelen. Wie gaat er nu ook zo lang weg met kleine kids? 🙈 De laatste 18 mobilhome-loze dagen bleven nog weken wazig… auto huren? Overpriced kleinere mobilhome toezeggen? Op de privemarkt huren bij particulieren iets verderweg? Elders heenvliegen? Een echt luxe probleem… Onlangs hakten we dan toch maar die spreekwoordelijke knoop door en boekten we via Sunny Cars een monovolume busje (ahja want 3 kids, buggy en bagage passen niet zomaar in een normale huurauto) en enkele hotel/motel/air bnb overnachtingen op Vancouver Island.
Heel benieuwd trouwens hoe dat gaat zijn na maanden in een mobilhome… om één of andere reden lacht Christoph mij nu al een ganse tijd uit omdat ik steeds “een wasmachine” optie wilde 🤫 Maar ik kan u zeggen, deze dame heeft graag op tijd en stond een proper onderbroekske zeker na zo weken buiten de bewoonde wereld. Bovendien lijkt de optie om onze kids eens te week te leggen in een warm hotel-badje na weken douche-gevecht met een te kleine boiler hemels & eens iets koken met een oven in onze studio na 3 maanden Christoph’s beroemde 1pansgerechten…. feest!
Terwijl de basics zoals vervoer en overnachting gefixt worden, moet je blijkbaar de dag van vandaag ook meedingen naar permits voor hikes, lotterijtickets om bepaalde canyons of Navajo domeinen te bezoeken, etc. T is echt te zot voor woorden… Eigenlijk heel jammer want wij dachten net dat we door de ruime 3 maanden on the road de luxe gingen hebben om “spontaan” rond ons plan te breien en te freewheelen… NOT
Verder is t in casa Bauwens een bijna eindeloos todolijstje dat afgewerkt wordt aan (i) pasfoto’s, (ii) internationale paspoorten (spannend, Lia en Noah zijn beiden 8weken oud op hun pasfoto’s 🤪 in principe mogen ze Lia niet weigeren want nog een dik jaar geldig maar ik peins toch dat ze daar aan de grens eens gaan lachen als ze de reus zien die we meebrachten 😎), (iii) internationale rijbewijzen (kan dan iemand t internet updaten zodat de mensheid weet of ge dat nog echt van doen hebt 🥺), (iv) housesitter zoeken voor de post en de moestuin (v) het volzetten van google drive met bookings, makkelijke recepten voor onderweg, voorleesboeken voor de kids (vi) het uitzoeken van ontdubbelde spotify accounts voor muziek, het gebruiken van 2 bluetooth koptelefoons op hetzelfde device (anyone een idee?), educatieve ipad spelletjes voor de kids, leuke mini gezelschapspelletjes voor onderweg (uno en dobble here we come!), etc
Lijstjes madam check! Zo ben ik dus ook non stop in mn gsm aan t noteren zodat we een kickass winkellijst hebben voor onze eerste WallMart hamster trip & een uitgekiende – zij t wel eindeloze – “inpaklijst” 🙈. Gelukkig had deze planner nog t overzicht van wat we vorige keer meenamen én kladbladje vanop t vliegtuig met wat we teveel en te weinig meezeulden… Nu enkel nog onszelf beloven ons daar dan ook daadwerkelijk aan te houden #rugzakvolstoempgedrag 😝
Ondertussen werd er ook geïnvesteerd in nieuwe bergbotinnen voor 3/4 van de stappers, stapsandalen voor de kids, nieuwe regenjassen en windstoppers, merino onderkleding, softshell kinderbroeken, warme fleeces, stapsokken, een nieuwe degelijke dagrugzak… de visa draait overuren 🤫
Maar… over 2 weken zitten we dan op de vlieger eh! De laatste werkdag van Christoph zit erop, onze Canadese visums zijn goedgekeurd, Noah moet nog 1x spuitjes krijgen (en van die vervelende windpokken af geraken) en dan…hiehaaaaaa…. Avontuur tegemoet!
Leuk dat jullie weer meelezen…
Awaytodayblog 