zo 22 nov. 2020 – door papa Christoph
- Het kanaal Roeselare-Leie loopt dwars door Ingelmunster. Parallel met het kanaal kronkelt de oude Mandel. Die twee waterlopen vormen de ruggengraat waarlangs de groene long van Ingelmunster zich heeft ontwikkeld.
- Natuurreservaat
- Scheet groot (<10ha)

Vandaag zondag stond Provinciedomein Wallemote- Wolvenhof in Izegem op de planning. Een last minute beslissing omdat we zaterdag het bord passeerden langst de N36 toen we richting Nieuwpoort reden voor een zaterdagje motregen zee. Geënthousiasmeerd door de hemels blauwe lucht tijdens de rit richting zee contacteerden we nog een bevriend koppel om zondagnamiddag Coronaproof te gaan wandelen. Gefixed!



Zondagochtend echter na een dagje uitWAAAAIEN aan zee verliep de communicatie ten huize Bauwens wat…. stroef … laat ons zeggen. Toen om 10uur geopperd werd dat de kinderen aangekleed moesten worden, had ik met mijn slaapcoach inhaal-diepe zucht-oefeningen want de kinderen houden me wakker s’nachts, een lang vergeten (ik), niet vergeten (zij), opmerking om nog na 11 uur te vertrekken om te gaan stappen (?!), aangewakkerd.
Kinderen in #ducksday tenue inclusief de zelfgemaakte wollen mutsen van de trouwma, en Tine stonden klaar toen eigenste eigen gedoucht en opgeschoond de trap af kwam. Klaar om te vertrekken?!
Provinciedomein Wallemote – Wwolvenhof kon niet want daar gingen we ’s middags al naar toe samen met de wandelvrienden. Zoekterm ‘natuurpunt’ in de google maps en hopla ‘groene long Ingelmunster – de Mandelhoek’ we komen eraan!



Na 20 minuten rijden probeert de ‘keer-om’ dame van de gps me alsnog te overtuigen om richting ‘in’ het water te rijden en niet over de recente (= in de niet-geupdate gps afwezige) brug te rijden.
Yes! Leve het Seine-Schelde project van de Vlaamse Waterweg.



Een papa-ingenieurs- momentje wanneer (i) je kinderen vol bewondering de constructie aanschouwen (ii) je beseft dat de werken nog niet klaar zijn en die bengels er eigenlijk nog niet op mogen maar (iii) je toch toestaat dat ze voorbij de nadar kruipen als ze “ik wil naar boven” smeken met puppy-eyes om vervolgens een dansje te doen op de treden, van wat echt wel een mooie publieke trap genoemd mag worden. (iv) Ze laten schuiven in hun pakje dat 100% vuil mag worden … (moeder vult even aan… dat heeft niets met ingenieurs momentje te maken, vooral met vader die de was niet doet!)


Ze zeggen dat het moeilijkste van een wandeling altijd de start is…


Na het afdalen van de brugtrappen vonden we het knuffelcontact flexibel paaltje dat de start van de wandeling aanduidt.



Mandelhoek, hier zijn we. Eindelijk gestart met wandelen… kilometers vreten! Maar eerst… Lia ingespen want die wil niet bewegen, letterlijk in zitstaking en zelfs niet om te kopen met koekjes. Mama hier blijven… 17 kilo op de rug later… knibbbel knabbel knuisje… wie knabbelt er aan ons… Boem! De volkstuintjes van Ingelmunster op nog geen 20 meter voorbij de start van het parcours.

Na 4 rondjes heeft mama ons ingehaald en toont onze gids in wording Ava de vreugde van het poortljeppen (copyright). Ze zeggen dat de start het moeilijkste is. Ik zou willen zeggen dat de eerste 100 meter de moeilijkste zijn …



Maar eigenlijk werden de grote inspanningen pas geleverd toen we aan …

… de 200 meter waren. Op dat punt kwamen we de sporttoestellen van Ingelmunster in de publieke ruimte tegen en een troostvijver (+). Bij het bordje 500m werd duidelijk dat de Mandelhoek niet echt een hoek was. En ook niet echt in een lus liep, maar eigenlijk gewoon 700m rechtdoor…


..en 700m terug bleek… . Tijd voor KSA-leider papa en Scouts-leidster mama om opdrachten te verzinnen (knuffel een boom, klim over en onder een bank, …) voor ons oudste dochter. (Pacha Lia laat haar ondertussen gewillig ronddragen als prinses Cleopatra VII in de Romeinse tijd op papa olifant).

Een rustplek ingericht door Natuurpunt later…



waren we terug aan taverne ‘De fagot’ die met de fly-overbrug een attractie voor de deur kreeg en terug aan de wagen. De stappenteller klokte af op 1500m, de klok op 13u.
Het was misschien niet de langste wandeling of de best voorbereidde. En het was al zeker niet de droogste, maar naast de zoekterm provinciale domeinen en natuurpunt staat vanaf nu ook de Seine-Scheldeprojecten tussen de zoektermen om te gaan wandelen in eigen regio.
En o ja. Provinciedomein Wallemote- Wolvenhof in Izegem, …, ja dat komt later aan de beurt. De middagwandeling hebben we vervangen door pannenkoeken eten …