T was niet meteen het plan, maar bon… vanaf vandaag zitten we dus officieel zonder reisschema 😂 Öland bleek zoveel leuker dan gedacht dus t is letterlijk “kiezen is verliezen” vanaf nu.

We startten de dag bij onze wildkampeerplek: Eketorp borg. We hadden gisteren gespot dat de parking openbaar was vanaf 9u maar “helaas” maar toegang vanaf 10u… maar geen nood. Zonder betalen kon je ook perfect in t kasteel geraken en alles inspecteren, alleen moest je de verkleede hoefsmit en ambachtelijke leerlooier erbij denken. Rond 9.30 stonden we terug op de parking… net op tijd voor het personeel toekwam… 300 SEK uitgespaard en evenveel plezier.

• 

Gråborg en de Kapellruin waren onze volgende halte… Lia en poppenmoeder Ava hadden ineens ene Frozen momentje en zongen uit volle borst “Let it gooooo let it gooooo”. Gelukkig waren wij bijna alleen 🤣

• 

• 

De volgende halte was helemaal hun ding… Lerkaka – 5 windmolens op een rij waar ze huisje in speelden. Terug naar de mobilhome was een instant blijtconcert.

• 

Nadien besloten we een vaart te nemen richting t Noorden van t eiland. De kinderen hun “schatkaart” gaf aan dat Kårehamn een stop waard was, maar t kuststadje was allesbehalve idyllisch. Samenvatting: Mobilhomes naast elkaar geparkeerd op beton rond de botengeul. Geen idee waarom dat zo populair was… leek me echt doodsaai. Vooral omdat je hier overal in de natuur kan staan. We aten een ijsje en stonden net op tijd aan de mobilhome om geen boete te krijgen van de havenmeester die dacht dat wij daar wilden kamperen…

Toen we weer verder reden, spotten we een dumpstation waar we ons afvalwater konden lozen en de tank weer met drinkbaar water konden vullen. Een kleine onaangename verrassing in de vorm van een uitgelopen wc tank maar bon, leve de kuishandschoenen, dweil en dettoldoekjes die ik bijhad!

Een korte stop aan een middeleeuws kerkje in Källa waar we op de beurt wat foto’s gingen trekken, een blijtconcert van Ava die geen “attraktietjes” meer wilde doen en doorsjeezen naar t allernoordelijkste punt. Op zoek naar diesel en de vuurtoren!

Trollskogen wilden we ook graag doen. Wederom een bos met interactieve elementen voor kids. We deden een stukje van een langere wandeling tot aan een scheepswrak. Voor Lia was t steentorentjes maken (oftewel eerst omduwen en dan herstellen) t absolute hoogtepunt! Voor Ava t flirten met de watergrens al springend van steen tot steen… (mislukt!)

En ondanks t feit dat de wandeling heen moeizaam ging, liepen die 2 kids aan een rotvaart 1,4km terug toen we “vis vis haai” tikkertje deden…

• 

• 

• 

• 

De laatste echte stop was Långe Erik, de meest Noordelijkste vuurtoren en t broertje van Långe Jan van gisteren. De “kids” konden zich weer uitleven met strandtorentjes bouwen.

• 

• 

• 

• 

Het Noorden bleek niet zo van wildkampeerplekken te houden (en diegene die we vonden stonden afgeladen vol) dus uiteindelijk reden we nog een uurtje gefrustreerd en hongerig rond tot we ons konden opstellen aan de kerk in een boerengatje. Maar hej, dan staan we in de eerste rij voor de zondagsmis in Persnäs kyrka 😁

•