Dat ochtendzwemmeke skipten we… brrr voor de eerste keer deze reis kwam er effectief een trui boven.

We reden t laatste stukje tot in Tiveden National Park waar Christoph een “uitdagende” wandeling met ladders, kloven, rotsen en vooral dus veel klauteren voorzien had. Onze internetbrochure gaf aan dat de Trollkyrkorundan 4,6km lang was en 4u vereiste. De borden in t park maakten er al 4,5u van en als je alle afstanden optelt die we onderweg op borden tegen kwamen, zouden wij 5,3km gelopen/geklommen hebben…. Met 2 kids & op iets meer dan 4u tijd pauzes inclusief. Niet slecht eh.

Vooral…dat was dus constant bergop/bergaf, wiebelen op vondelpaden, tussen rotsen, op paadjes vol stenen en boomwortels. Maar, wonder boven wonder stapte Lia hem volledig uit (op enkele stukken na waar Christoph haar een paar meter op zn schouders zette om de gevaarlijke omhoog-klim-stukken te overbruggen die net te hoog gegrepen waren voor die mini gespierde kuitjes.)

En toen ze moe werden, belden wij gewoon de Paw Patrol (ongelooflijk die fantasie van Lia… dat ze nog niet boos is dat Ryder niet echt komt opdagen), zongen wij van Mega Mindy en Mega Indie (verzonnen ze zelf want ze keken dat nog nooit) of riepen wij superkrachten uit Deer Squad en zonder zwans, dan liepen die ons van t pad zo snel… ik snap er helemaal niets van… alsof die s morgens andere Cornflakes dan ons aten 😂. Maar hoe dan ook, de draagzak ging mee voor Piet Snot en Lia verdiende haar strepen absoluut met deze route.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

We beloofden op t einde van de wandeling pannenkoeken dus belofte maakte schuld. Terwijl de echte Zweed hotdogs stond te grillen gingen wij voor Dr Oetker op ons campingvuurtje aan de hoofdentree van t park. Lia dommelde al eventjes weg van pure uitputting…

T zal jullie dan ook niet verwonderen dat – nog voor we aan de grote baan waren richting Askersund/Örebro – mn ganse crew weer lag te maffen in de mobilhome. Ik genoot van de rust en reed een dik uurtje naar Garphyttan National Park. Het oudste natuurpark van Zweden, vooral gekend voor zn wilde bloemenpracht.

Gek genoeg waren de kids precies herboren en liepen ze t laatste wandelingetje van de dag super snel uit. Kan ook wel aan de talrijke muggen gelegen hebben 🙈.

• 

• 

De kids speelden kampje in de mobilhome en wij stelden onze reisplanning bij. Kiezen is echt wel verliezen. Gaan we nu nr Stockholm, lukt t om langs mn oude kot in Uppsala te passeren? Doen we de kopermijn of zilvermijn of toch maar een dierenpark. Aaaaaah er is hier gewoon te veel te doen!

Overnachting: parking Garphyttan NP met grillplaats, picknickbanken en compost toilet.