Onze missie van de dag: Op zoek naar water voor de mobilhome (ik wil echt wel es douchen – afwassen iets minder 🤣); een volle naftbak; een wc dumpplaats (lukt relatief vlot, afvalwater daarentegen…) én de 2e fles antibiotica voor Lia.

Dat laatste bleek toch wel echt een uitdaging. In Gammelstaden kon de apotheek ons niet helpen want ze hadden geen voorraad van de siroop. En ook de apotheken hogerop richting Kiruna zaten zonder. Dus dankzij mijn Zweeds geslijm en vriendelijkste lachske reserveerden ze een fles in de apotheek van t ziekenhuis van Sunderby 10km verderop. Wij snel naar daar…

Die ziekenhuis-apothekeres werkte echt tegen haar goesting vandaag… djiezes op haar 10000ste gemakske. Maar, zonder een cent te betalen stond ik 10min later toch weer buiten. Blijkbaar is alles voor kindjes gratis. Des te beter! Moet ik me niet schuldig voelen als Lia die over een paar dagen uit t raam kijlt als haar 10dagen om zijn. Ze vindt de appelsien-smaak echt vre-se-lijk en t is elke keer zo een strijd… Alsof ik haar foie gras gewijs volstoemp ofzo 🤨

Vandaag stond ook de grote rit richting het allernoordelijkste punt van onze reis op t programma. De kids kregen elk een ipad en we begonnen eraan.

Het landschap in Zweden is echt veel eentoniger om door te rijden versus Noorwegen. Het lijkt een aaneenschakeling van naaldbossen met daartussen een asfalten baan met 1 rijvak voor elke richting. Hier en daar een wc hutje en picknick stopplaats maar verder is er hier op de E10 weinig te beleven… soms schoot t bijgevolg echt niet op…

We hielden hier en daar een korte pipi pauze (of eentje om een kind terug vast te zetten), luisterden de film van de Leeuwenkoning die door de ipad-boxen galmde, permiteerden ons een mini dut-momentje als co-piloot maar all in all was t dus wel eerder eentonig en lang….

We stopten ‘s middags aan een supermarkt in Överkalix voor “vers” brood (relatief als t smaakt en eruit ziet als toastbrood). Jammer genoeg waren de verse koffiekoeken en pistolekes waar ik al een uur over mijmerde totaal onvindbaar…

En, uiteraard deden we later nog een cheesy fotoshoot momentje aan het bord van de poolcirkel (ter hoogte van Lansjärv). De kids waren niet onder de indruk en bleven liever in de mobilhome…

Ik zie trouwens wel een businessplan voor dat vervallen conciërge huisje daar… lekkere koffie, fika en Belgische wafels en k$ching k$ching goudmijntje!

Grappige noot – in 2005 stond ik onder datzelfde bord op mn blote voeten in een halve meter sneeuw (iets van een zotte Erasmus studententrip). Nu bij bijna 30graden!

Buiten 5 rendieren – waarvan er dan nog 4 een halsband droegen – zagen we amper iets spannends.

• 

Maar zoals altijd komt de beloning op t einde… Na al een kleine prospectie in Jukkasjärvi aan t ijshotel vonden we een half uurtje buiten Abisko Nationaal Park een simpele maar leuke wildkampeerplek aan t water (inclusief 1000muggen) met zicht op de bergen (eindelijk!) en sneeuw!

• 

• 

• 

• 

• 

Morgen belooft nog een zonnige dag te worden dus perfect voor onze geplande wandeling. Het ijshotel en Sami centre zouden we dan idealiter graag donderdag doen als ze daar enkel wat bewolking geven. Daarna vermoedelijk hier en daar eens wat regen en kouder weer op ons pad op weg terug naar t zuiden. Maar bon, dan kunnen de lange broeken en truien ook eens uitgepakt geraken.

Vandaag bleek trouwens dat de kids hun onderbroekjes op waren. Maar no worries… de bus wipp express kwam boven en dankzij de cheap-ass Action waslijn doorheen de slaapkamer vandaag, heeft Christoph morgen weer propere t shirten & de kids kunnen in een proper slipke op pad… oef zeg 😄 Leve de allesvoorzienende moeder! Ja, zelfs het vuilblik kwam al van pas. Er is een reden dat wij thuis alleen maar rijst eten de dag VOOR de poetsvrouw komt (#varkens)