Dag 24 

We besloten om Cedar Breaks te laten voor wat het was en de kleine wandeling te skippen. De ranger had gisteren zelf gezegd dat t niet veel voorstelde maar de andere wandelingen gewoon nog niet geruimd waren na de sneeuw. No worries, genoeg op Bauwens Sr zn routeplanning…. Wij richting het Pink Coral Sand Dunes State Park.

Vol hoge verwachtingen van de grote prachtige koraalrode zandduinen betaalden we de 10$ entrance fee… om dan terecht te komen op een camping vol met quads en families die duidelijk kwamen duinrijden met allerlei machinerie. En dan een mini duin in vergelijking met onze duinboard ervaring eerder deze reis. We keken wat rond, maar we werden niet enthousiast… 

Gelukkig konden we onze camper in orde maken en weer vullen met water, dus die 10$ hebben we alsnog terugverdiend 😂.

Snel het visitor centre binnen voor wat brochures en tijd voor plan B! 

Hupsakee, wij naar de Moqui grot… alleen, volgens google gratis en bij aankomst 7$ per persoon. Wel prijzig om een soevenirswinkel in een oude grot te bezoeken… Nope! Lia en Ava groeven nog even een dino op in de zandbak en tijd voor plan C dan maar?

Met een licht pesthumeur omdat t ondertussen al t heetst van de dag was, vertrokken we naar de Sand caves.

We wisten niet goed wat te verwachten, maar begonnen met een rugzak vol zonnecreme, water en lekkers aan de hike. Onze stapschoenen draaien overuren hoor!

Het zogenaamde goed zichtbare wandelpad was niet meer dan een overgroeide rivierbedding. Soms kwam t wel tot aan Lia’s middel. We zagen ook overal grotten rondom dus niet heel zeker waar de “google foto’s” vandaan kwamen wandelden de moedig verder tot aan een rotswand…

Aan de gekraste namen te zien was the only way up. De kids begonnen weer veel moediger dan hun moeder aan het klauteren. Maar WAT EEN BELONING! 

We kwamen terecht in een grottenstelsel hoog in de rotsen (zie foto Ava die wijst) waar er verschillende inhammen waren. Onze kids begonnen meteen schatten te zoeken en zich uit te leven in het frisse zand. Waauw! Zo smerig als wat vertrokken we een half uur later terug naar beneden… Dit was echt zo een leuke wending van de dag!

Omdat de kids echt smerig vuil waren & waterijsjes niet genoeg afkoeling boden, hadden we nog een verrassing in petto. We reden snel naar het stadje Kanab. In het Jacob Hamlin park hebben ze immers een ganse speeltuin met spraypark. Het aanpalende zwembad ging helaas pas open vanaf zaterdag… wij kennen dat niet, maar in Amerika heb je heel vaak een gratis waterspeeltuin in de stadsparken.

We brachten onze vrijdagavond door met het spelen in de fonteinen, een snelle stop in Mc Donalds om opnieuw in het park samen met de locals te gaan schommelen en spelen. 

Zeer contente kindjes reden onder licht protest het stadje mee uit op zoek naar een wildkampeerplek. Volgens Lia konden we perfect 2 dagen blijven in Kanab want zwemmen is ook heel fijn… juist! We zoeken dus nog een zwembad… want hot springs bij deze temperaturen… laat maar! 🤣

Overnachting: Wildkampeerplek Landfill Road (iOverlander app – net voor de plek op de grens tussen Utah en Arizona)