Vandaag besloten we iets langer in Malmö te blijven plakken… de elektrische steps staken immers Christoph zn ogen wat uit… gevolg, na wat obligaat gespeel aan de speeltuin (waar we toch moesten zijn gezien onze wc al een rood VOL lichtje vertoont (leve onze kids en grondig doorspoelen 🤦🏼‍♀️)) en een omeletje in de mobilhome (toen de kok eindelijk wakker was) moest en zouden wij die gevaartes even uittesten…

We reden naar een achterbuurtje van Malmö waar we nog wat graffiti gingen bezoeken (en speeltuinen, hoe kan t anders) en genoten van de quality time met 2 op zo een stepke gepropt. De beginners-beveiliging van 6km/u zetten we snel weer af en we sjeesden gezwind door t stad! No worries aan t thuisfront, veilig hoor!

Na een korte lunch was t dan eindelijk tijd om Malmö vaarwel te zeggen en richting Ystad te trekken waar we Ales Stenar wilden bezoeken… alleen, we waren duidelijk niet de enigen! Zelfs ondanks een dichte mist en miezerregen leken alle toeristen ineens uit hun kot te komen. Mooie foto’s van alle stenen was dan ook een utopie… jammer maar bon. Lia had ook besloten dat ze Paw Patrol gewijs t probleem van de rotsen wel kon oplossen en probeerde ze met een snelbinder (die ze heel de dag meezeulde) op te hijsen 😳

We stopten nog even in t havenstadje op onze wandeling voor t obligate belonings-ijsje (en ik smeerde C per ongeluk een vegan mango Solero aan 🤣)

• 

• 

• 

• 

Om de dag af te sluiten reden we nog even door richting Kivik waar we het Stenshuvud NP wilden bezoeken. Vraag me niet waarom maar ik was in de volle overtuiging dat we daar opnieuw menhirs gingen zien… euhm nope. Ik kreeg wel zeurende kids die van zodra ze een plan van t park kregen ineens op energieboost 1000 opereerden en de blauwe wandeling af holden & een zoektocht naar een toren die eindigde op een zandstrand en een toren die we nooit zagen…

Gezien t eigenlijk al veel te laat was reden we snel door naar de camping van Kivik. En guess what. We mochten ze nie op wegens “corona-vol” en die velden stonden amper gevuld… dan maar betaald om alvast onze wc te mogen legen zodat we vannacht alle opties open hielden…

Beetje hangry reden we door naar de parking van Brösarps Backar. We konden nog net onze mobilhome kwijt op t autogedeelte! Na een snelle spaghetti maaltijd hups kids (en papa die t voorleesmoment niet overleefde) bed in en mobilhome afwasmomentje bij zonsondergang.