De dag werd gestart met een goede daad. Op de parking vertrok een auto die ineens klonk alsof een trein heel plots moest remmen… een beteuterd bommake stapte uit terwijl bompie nog een rondje reed met oorverdovend geluid… ik herkende t gepiep meteen van onze camper in Nieuw-Zeeland. Vast en zeker een steentje in de remmen…
Ik ging hen snel de tip geven om eens kort achteruit te rijden en dan weer voorwaarts. Je hoorde t steentje mooi vallen… de contente bejaarden konden verder met een giga smile! Had iemand ons dat indertijd ook maar verteld, dan hadden we daar toen geen tijdlang moeten staan bellen met wegenhulp 🤦🏼♀️
Vandaag was eerder een praktisch dagje zonder verder plan, dus we besloten nog eventjes rond te hangen op t strand van Domsten om de tijd wat te doden… je kon Denemarken mooi zien liggen aan de overkant van t water.
Iets voor de middag boekten we dan toch maar onze covid tests in Malmö. Het is een wirwar van regels per land voor mensen in auto-transit. En in principe mogen ze er om vragen in Denemarken en Duitsland dus veiligheidshalve toch maar gedaan hoewel echt velen zonder de grens overgaan. In t heengaan gaapte de grensbeamte ook gewoon naar onze QR code dus van strenge controle is er niet echt sprake, maar je moet zo maar eens de sukkelaar zijn met boetes…
Het voelde heel dubbel om onze mobilhome weer op hetzelfde plekje te parkeren als een maand geleden. Malmö is t begin van t einde van onze reis immers.
We gingen snel Mexicaans eten en besloten daarna Christoph eindelijk een nieuwe coupe aan te meten bij Khalid van Hallåfrisör. In tegenstelling tot t dubieuze kapsalon in Vancouver had hij wél een deftige tondeuze en zo stapte ik een tijdje later met een nieuw lief buiten. Beetje te afgelikt met zn kuifje gegeld naar 1 kant maar Khalid maakte er zijn werk van 😜 en mijne ambtenaar is klaar voor zn volle mailbox op t werk vrijdag!
Nadien hingen we letterlijk wat rond om de tijd te doden tot we naar het covid test centrum mochten. Binnen en buiten op een kwartiertje en nog geen 10min later zat t resultaat van onze antigentest in onze mailbox. Oef, we mogen naar huis komen.
T gaat wel weer wennen zijn. Op die hele maand zijn we hier in Zweden 5 mondmaskers tegengekomen (het testcentrum vandaag niet meegeteld). Het idee terug gemuilkorfd naar de winkel en op uitstap te moeten in België doet me toch effe warm en koud tegelijk blazen 🤷🏼♀️.
Achter de hoek van het testcentrum in Hyllie ontdekten we nog een fijne waterspeeltuin (Hyllie Vattenpark). Voor t parkeerticketje verliep, gingen we ook daar dus nog snel eventjes spelen tot een giga regenbui besloot dat t genoeg was. Maar als t aan Lia had gelegen had ze daar nog uren kunnen doorbrengen.
We sprongen nog een supermarkt binnen voor wat laatste Zweedse goodies voor de overtocht richting België (oke, ik geef toe voor die extra alcoholvrije perencider voor mij!) en reden dan naar een parking in Ribersborgsstranden.
Er is daar op de pier een mooi outdoor zwembad (Ribersborgs Kallbadhus) waar je in zee zwemt. Een ideetje voor wie wél op tijd aankomt. Het restaurant was helaas niet open anders hadden we daar eventjes binnen gesprongen.
Eventjes wel heel spannend toen Lia zich opsloot in de openbare WC. Gelukkig kreeg ze het zelf terug open! Amai mn hart. Een ander Zweeds gezin bleef toch eventjes kijken hoe we dat gingen fixen… die hadden dus perfect mee de cavalerie kunnen inschakelen moest t nodig geweest zijn… typisch Lia. Altijd de grenzen aftasten!
We speelden nog even aan de speeltuin en gaapten nieuwsgierig naar de mensen die zich bij het bordje “Dans på stranden” aan stijldansen waagden. Ava probeerde nog even een danslesje mee te pikken 🤣 in de verte sprong hier en daar een enkeling in t koude zeewater met zicht op de brug naar Denemarken…
Tot slot reden we terug naar “onze” parkeerstraat aan Slottsparken en kookten we nog snel pasta bolognese voor ons laatste avondmaal op Zweedse bodem!
Overnachting: Kung Oscars Väg (cfr begin vd reis)
Awaytodayblog 