Dag 21 – Vildmarksvägen (deel 1 tot in Stekenjokk)

We stonden vanochtend meteen in de startblokken klaar voor de wildernisroute (= Vildmarksvägen), die lus is in totaal 500km maar wij doen er ongeveer 400km van omdat we uiteraard huiswaarts keren en dus t laatste stukje van de lus skippen.

Voor zij die van kaartjes houden, tegenwijzerzin van Vilhelmina (rechtsboven) naar Östersund (rechtsbeneden).

Ons startpunt was de Bullerforsen dam in de buurt van Malgovik. Met een thermosje koffie (anders protest van de chauffeur) begonnen we aan de rit. De “winkel” van Stalon was onze eerste stop. Ha, wat een grap… jachtmessen, rendierhuiden, een hoop speelgoed dat de kids hun naam scheen te gillen, maar geen bananen/chocolade/groenten. Het enige wat we vonden was een pak gemalen koffie aan de “zeer democratische” prijs van 6€. Nuja, om chauffeursstaking te vermijden toch maar braaf betaald. 🤓

In Stalon is er ook een prachtig viewpoint “Stalonberget utsikt” lazen we. Dus wij stuurden de mobilhome bergopwaarts. Altijd spannend als je dan bordjes tegen komt van “1 rijvak maar, betreden op eigen risico”. Op dat moment is t echt hopen dat er geen tegenligger komt en er aan de top een grote ruimte is om ons monster van bijna 7m te keren… 🤪

De volgende stop was Dimforsen, de eerste waterval van de dag. Met een schamel bordje langs de weg aangegeven dus je raast t zo voorbij. En helaas zagen we nadien op google dat er daar ook ergens een hangbruggetje moet zijn dus een beetje meer bewegwijzering zou nuttig zijn 🧐. Desalniettemin een goed opwarmertje voor de watervallen die er nog aan kwamen.

Rond de lunch arriveerden we aan de Trappstegsforsorna. Een waterval in – de naam zegt t al- trapvorm.

En toevalligerwijze stond daar een restaurantje met heerlijke elandburgers, rendierwraps en frietjes met mayonaise voor de kindjes. Zoetekauwen konden er ook voor taart en wafels terecht. Met de ogen toe bankkaart instoppen is 1 optie, een vreugdedansje doen omdat je net een pak van je Zweedse kronen kwijtraakte een andere optie 🤣. Maar dat t verdorie smaakte! En we konden ook even opwarmen daar binnen. Ondertussen is t hier immers nog maar 8graden meer…Dat is een dikke 20 frisser dan bij de start van onze Zweedse roadtrip.

Na de lunch gingen we snel op pad voor nog meer waterpret. In Saxnäs hielden we halt bij een kleine picknickstop. Lia in haar nopjes want ze kon weer een half keienstrand in t meer keilen 🤭

Na de korte pitstop reden we naar de volgende waterval: Fiskonfallet. Deze was absoluut een aanrader… Alleen, je moet hem net iets anders doen dan de wegwijzertjes aangeven… ons uitzicht was 10x mooier!

Je rijdt best het officiële bord voorbij en neemt vervolgens de eerste straat links achter t water. Daar smijt je je auto neer in de berm en wandel dan links terug richting het water via een straatje vol vakantiehutjes. Op t einde staat er daar een bordje “Fiskonfället 2km” en heel oud bordje van de STF “Fiskonbäcken Fallet”. Daar moet je starten met je een weg te banen naar boven langs looppaadjes die je duidelijk tussen de struikjes kan zien. Zo kom je hoger aan de waterval terecht met enorm veel plaatsen waar je tot aan t water kan.

Een tip, neem kinderen met poseergoesting mee. De onze waren nogal van “we gaan ons moeder er es extra hard voor doen werken”. Boze, grappige en overgeposeerde gezichten volgden elkaar op. Bon dé zusjesfoto van 2021 heb ik nog niet te pakken 😜

De laatste stop van de dag was Fatmomakka Kyrkestad, een Sami kerkdorpje. De kids testten elke tipi uit om te kijken of ze binnen konden. De huisjes zijn privé maar hier en daar hadden de bengels geluk en kon/mocht je binnengluren…

En we sloten onze dag af boven op t Stekenjokk plateau waar we morgen een vroege start nemen in de hoop meer dieren te zien. We zagen tot nu toe enkel een klein groepje rendieren op t einde van de dag.