De wekker ging om 5u. Net zoals in Canada hadden we immers t lumieuze plan opgevat om beren te zien als ze ‘s morgens besjes gingen zoeken of aan de waterpoelen gingen vissen vangen. Na 2x snoozen en een korte gezinsraad concludeerden we dat die beren in t hoge Noorden helemaal geen schemering moment hebben zo ‘s morgens vroeg (de zon gaat nu eenmaal al op om 2.30) en ze vast en zeker hoger in de bergen zaten te spelen in t zonnetje…dus… slotconclusie: we sliepen nog even verder… 😎
Met een volle wc (wederom excellente timing van de familie Bauwens) gisteren toegekomen dus prioriteit 1 van de dag was wel degelijk ergens sanitair vinden vóór die mobilhome-wc echt overliep. Verder hadden we enkele dingen aangeduid op het tweede deel van de wildernisroute die ons wel interessant leken.
Maar, t moet gezegd zijn. Hoewel het antiklokwijzersin mooier rijden is (met het water iets vaker zichtbaar aan de chauffeurskant), je hebt wel – naar onze bescheiden mening – alle hoogtepunten eigenlijk al op dag 1 gehad. Tenzij je natuurlijk ook veel wilde dieren kan spotten, maar buiten 2 fazanten zagen we vandaag helemaal niks noppes nada! ☹️
Gaustafallet sloegen we over, vooral omdat we t bordje veel te laat zagen en t ook niet meteen vlot parkeren was daar. We hielden wel iets verderop halt bij een wc’tje. Kwestie van prioriteiten eh, ik wilde geen waterval in mn badkamertje 🤭
De Korallgrottan leken ons wel leuk maar een doodmoe Zweeds koppel had net een uur heen & een uur terug gewandeld en vertelde heel teleurgesteld dat ze eigenlijk weinig gezien hadden. Dus dat schrapten we dan ook maar van de dagplanning. Later vandaag leerden we in t toeristenkantoor van Gäddede wel dat je daar een gans grottenstelsel kan bezoeken, maar dat mocht vast niet zonder gids susten we onszelf 🤭
In Stor Blåsjön hielden we snel halt om eventjes op de camping ons sanitair te fixen (sjuut niet doorvertellen was eigelijk enkel voor camping gasten of tegen betaling). Christoph kreeg die ondankbare taak terwijl ik met de kids de eerste deftige supermarkt van de route ging plunderen. 2 kinderkarretjes vol lekkers gingen mee naar huis. En op de parking deelden we onze minuutpasta’s en zakjes trekkerseten nog uit aan 2 gasten uit Kiruna die kwamen hiken en zelf met een lading uit de winkel kwamen. Dankbaar namen zij aan wat Christoph niet te vreten vond (nochtans vergeet hij dat we er pre-kids reizen op leefden 🤭) en zo hadden wij weer meer plaats in onze keukenkastjes!
Nadien deden we de ganse rit richting Gäddede. T is te zeggen we kwamen er zelfs 2x. Initieel wilden we de tip gebruiken die het ‘grotkoppel’ ons gaf om naar de namiddag waterval te rijden via een iets andere route. Maar na 14km viel onze frank dat we met onze naftbak vermoedelijk niet tot t volgende tankstation op t einde van de route gingen geraken. We reden dus terug naar Gäddede waar de naft al 1€ per liter duurder stond dan de rest van de reis en tankten schoorvoetend dan toch maar 15l om t eindpunt te halen. Gierig als we zijn gingen we ons niet laten vangen aan die woekerprijzen en met een volle naftbak vertrekken 😜.
Gäddede had ook een mooie recente speeltuin waar de meisjes zich even konden uitleven tijdens onze picknick (en Christoph trok veel foto’s van de houten speeltuigen dus stad Waregem be ready voor wat nieuwe inspiratie 🤪)
En er vlak naast deed t Naturum zelfs speciaal tijdens de middagsluiting open om hysterisch wenende Lia met volle blaas een Wc-momentje te gunnen! t Was er trouwens heel mooi en informatief met een nagebouwde grot-tunnel voor de kindjes!
Alleen, ze mogen zich wel wat inwerken in de toeristenroute. Ik dubbelcheckte even of de info van t ‘grotkoppel’ correct was en de 3 koffiekletsende dames van t kantoor en de aanpalende bib verzekerden ons dat we toch echt wel beter de officiële route konden nemen. We luisterden braaf.
Even leek t weer alsof we samen in Zuid-Afrika rond sjeesden. Potholes en opvliegende kiezels langs alle kanten! Dat werd een lange 24km naar de langste waterval van Zweden (met een val van 42m…)
Hållingsåfallet was duidelijk druk bezocht maar gelukkig vertrok een Nederlander met caravan net en konden we een parkeerplek bemachtigen. We deden de korte wandeling tot aan de waterval. Ditmaal niet avontuurlijk maar overal omheind en zelfs stukken rolstoeltoegankelijk. Overal picknickbanken en gratis brandhout, dat verklaarde waarschijnlijk ook de meute. Net op t einde zagen we nog een prachtige regenboog onderaan in de kloof!
Ondanks de raadgevers van t toeristen kantoor waagden we t erop om via de weg naar Bågede terug te rijden. Erger dan wat we al deden, kon helemaal niet. Én t was korter… Nadat we door een wegenwerk-bulldozer eventjes gans in de greppel moesten slalommen – spannend momentje – kwamen we aan op een prima weg. Zonder putten en steentjes… het ‘grotkoppel’ had dus echt gelijk!
Strömsund, het eindpunt van de wildernisroute, was nog wel een uurtje verder en Lia dommelde al gauw in. Ava mocht eventjes ipad kijken terwijl we verder zuidwaarts reden. We hebben immers wel nog wat kilometers voor de boeg de laatste week…
We hielden halt op een wildkampeerplek tussen Häggenås en Lit. Heel de avond lang zagen we campers en mobilhomes passeren die hetzelfde idee hadden. Enkel een Duitse familie met 3 (!) busjes en een ander koppel kwamen jaloers meegenieten van ons uitzicht. Maar echt last hadden we van hen niet, want die kwamen zelfs niet eens uit hun busje!
De chefkok toverde een heerlijk stoofpotje van rendier/eland met spekjes en champignonnetjes op een bedje van puree tevoorschijn. De lekkerste maaltijd tot hiertoe, sterwaardig ware ‘t niet dat t in plastic Ikea kinderbordjes geserveerd werd 🤪
We genoten van een heerlijk kampvuur bij ons prachtig uitzicht!
Overnachting: N 63° 22′ 13″ E 14° 53′ 15″ Ideale plaats met een picknickbankje vlakbij de dam van de watercentrale. Enkel huizen aan de overkant van t water. Sanitair op de parking aan de E45 (300m wandelen) waar ook een speeltuin is. Dat was onze backup optie als dit plaatsje vol stond, maar daar heb je vast meer lawaai… en op onze plaats kreeg je de prachtige reflecties op t water er gratis bij!