Dag 21 + Dag 22

2 dagen bleven we tenmidden van de rode hoodoos. De wat? Wel de rode torentjes die zo kenmerkend zijn voor Bryce Canyon. Ze zijn vernoemd naar het woord voor “angstig” in de taal van de lokale “native american” stam. Dit omdat zodra t donker wordt de meest angstaanjagende vormen te herkennen zijn in de rode rotstorentjes.

2 dagen Bryce was vooral ook wandelen samen met een pak meer toeristen dan we tot nu toe tegen gekomen waren. Ondanks het feit dat de camping leegliep maandagochtend (en we amper een 10tal andere kampeerplekken in ons deel van de camping bezet zagen de daaropvolgende dagen) werd t park echt overspoeld aan de viewpoints. Veel mensen logeren immers buiten t park in de hotels en komen een paar foto stops doen overdag.

We wandelden alle routes die haalbaar waren voor onze kids in de broeierige hitte. Meestal lieten we ons afzetten door de gratis shuttle bus en wandelden we terug.

Zo deden we de eerste dag de wandeling van Sunrise naar Sunset point. De Navajo loop is niet super lang en daarom combineerden we met de Queens garden trail. Eigenlijk is ze nog mooier in de andere richting, maar het leek ons leuker met de kids leuker om met de bus te vertrekken en terug uit te komen aan onze camping. We namen bij t laatste stukje de zigzaggende Wall Street. Een volgende keer zou ik wel de andere optie, Thors Hammer, nemen. Die is denk ik nog mooier! Christoph deed die als ochtend wandeling alleen voor we dag 3 vertrokken en trok een prachtige zonsopgang foto!

De tweede dag wandelden we de Rim Trail die zoals het woord het zegt, de kloof de ganse tijd volgt. Prachtig zicht op de amfitheater vorm van de hoodoos en weer heel anders dan de dag tevoren. Maar helaas ook weer druk en dat merk je aan de trails, hier en daar afval/wc papier (voor de eerste keer de afgelopen weken)!

2 dagen Bryce was ook van busje komt zo, want het meest toeristische deel van t park is verboden voor mobilhomes. Je kan gebruik maken van de gratis shuttlebussen die de meest toeristische stukken bedienen om de 10min. Wij hadden telkens nog zitplaats, maar dat is vast en zeker over een paar weken andere koek. Parkeren aan de viewpoints is vooral aanschuiven in een eindeloze file tot er een parkeerplekje vrijkomt. Dus onze camping aan de shuttle halte was lekker handig! Je wilt echt niet met zo een gevaarte van 7m op zoek nr parkeerplek als ze achter jou al toeteren en verhit scheldwoorden tirades beginnen af te steken als t niet van de eerste keer lukt met uwe camion 🫣

2 dagen Bryce was ook van onthaasten en kampvuurtjes stoken, marshmallows, hotdogs en steak stroganoff grillen. Het was van dansen op Like me op een verlaten camping terwijl broer moest middag-dutten; knutselen voor vaderdag (dat lazen we immers als klasthema bij Lia in onze mails) en werken in onze ranger boekjes (yes, volgende badge verdiend!).

2 dagen Bryce was van ettelijke kledingwissels op een dag: bestofte wandelkleren inruilen voor propere tenus, te warme outfits ditchen als de zon doorbrak of kampvuur kleren aandoen die mee op zoek mochten naar dennenappels en naalden om t vuur stiekem mee in gang te houden, etc  

Er zijn hier by the way 2 dresscodes. Mr en Mrs toerist met regenjassen, sjaal, muts, windstopper al dan niet met extra mondmasker OF I’m too sexy mini hotpants en topje dat alle mogelijke tattoos showt op momenten dat de zon echt nog niet zooooo brandt dat ge uw buikspieren moet showen. Wij houden t deftig en kozen voor laagjes en een grote rugzak om alles in te deponeren tijdens t wandelen… en s avonds was t toch opnieuw van fleeceke aandoen en slapen onder ettelijke lagen. Gelukkig hebben we die voorspelde -4 niet gevoeld! 

2 dagen Bryce was effe op adem komen voor de kids die dat precies wel eens leuk vonden om beter te weten waar we gingen uithangen de hele tijd. De camping was zeker niet de mooiste of best uitgerustte tot hiertoe, maar we verlengden toch voor een 3e nachtje en t deed echt deugd. Zo kon er wat uitgeslapen worden… de zonsopgang als gezin meemaken werd geskipt, t was toch wel even wandelen (shuttles maar vanaf 8u) en met de mobilhome heenrijden zagen we minder zitten, de kids gingen er toch niets aan hebben… En t deed ook wel eens deugd de mobilhome gewoon te kunnen laten staan en niet altijd alles te moeten vastbinden of vertrekkensklaar opruimen! Christoph ging daarom op dag 3 bij t krieken van de dag zelf eventjes een wandeling maken en pikte zo toch ook de zonsopgang even mee…

2 dagen Bryce was ook van bijleren over Utah Prairy Dogs (hetgeen we tot nu toe de stokstaartjes genoemd hadden, een beschermd dier in Utah, een pest in Colorado); over naaldbomen die een deel van hun takken afstoten om te overleven bij watertekort; over woestijn-planten met prachtige bloemen; over de man die toeristen voor 1$ nr mooie rotsen bracht en zo de grondvesten van t park legde; over golvend gelegde dakpannen die een optische illusie zijn maar wel alle historische gebouwen sieren, etc

2 dagen Bryce was van veel fauna en flora. We zagen temidden van de bush en schijnbaar dor rotsgebied talrijke hagedissen, blauwe vogeltjes, een slang, konijnen, herten, en de utah prairie dogs….

Grappig weetje – we zagen een King Snake (niet giftig) maar Lia gelooft er niks van, want ze had geen kroontje 🤦🏼‍♀️

Grappig weetje 2 – we vroegen in t visitor centre in Kodachrome meer info over die diertjes die we zagen verstijven langs de kant van de weg. We wisten immers dat ze niet echt stokstaartjes heetten… dus in ons beste Engels wij van “excuse me, can you tell us what the animals are called that we see next to the road, they freeze when you pass by”… die ranger haar antwoord… Ow, those are cows… domme gans, dat t geen koeien waren, dat wisten wij wel… gelukkig vonden we in dit visitor centre wél de oplossing. De op cavia/marmot lijkende Utah prairie dogs 🤪

Overnachting : 3 nachten op Sunset campground A-244 (30$/nacht voor camper) te betalen via enveloppe cash of creditcard gegevens.