Kleine stockup in Härnösand voor we hogerop de beschaving (?) achterlaten… of duurdere prijzen treffen (?) of gewoon omdat we honger hadden en een grote supermarkt zagen naast t tankstation??
Hoe dan ook, we hebben nog steeds diepgevroren vacuum vlees maar de diepvries was halfleeg en zo een supermarkt in Zweden is altijd eens een beleving. Het opvallendste is de giga rayon wasa smörrebröd en het feit dat ze letterlijk alles – gaande van erwtensoep tot mayonaise of gehakt – in een plastieken worst verkopen. De kids zorgden ook voor een extra voorraad frisco’s! Christoph kocht Marabou chocolade alsof zn leven er vanaf hing en de meisjes kozen Singoalla koekjes die ik op Erasmus ook steeds at (trouwe fans weten dat Ikea ook enkele varianten heeft)
Feest, 2 volle kinderwinkelkarretjes buiten voor minder geld dan ik in den Okay uitgeef en de mobilhome weer voorzien van vers brood en lekkernijen.

Vandaag stond de Arknat route op ons programma. De Höga kusten zijn op zich al zeer impressionant als kustroute, maar Christoph vond uiteraard iets online om t nog meer “ons” te maken. Een intiatief waarbij er op de mooiste uitkijkplaatsen tijdens die 130km lange route houten architecturale pareltjes gebouwd werden door vrijwillige architectuur en bouwkunde studenten. Moest hij zelf nog student zijn, ik was hem 14d kwijt volgende zomer om wat te timmeren en boomstammen te versleuren door t bos. 😂

Het eerste viewpoint “Stranded” was een korte wandeling door het bos vanop een plaatsje dat ons net breed genoeg leek om de mobilhome nadien weer uit weg te manoeuvreren. Het bleek een prachtige schuilhut aan een strandje waar we eventjes stenen gingen gooien en onze voetjes onderdompelden.
Het tweede viewpoint “Over the edge” konden we niet meteen vinden (ze staan nergens aangegeven en t is dus werkelijk op gps coordinaten zoeken in de buurt) maar gelukkig op wandeling 2 wél.
Over the edge was een constructie die met de helicopter ingevlogen was en ter plekke geassembleerd werd op de klif waar ooit een oude wandelhut stond. Ava en Lia noteerden ijverig hartjes en tekeningen in de wandellogboeken die teruggingen tot 2005. Christoph bestudeerde hoe het beter kon 😆
De derde was heel speciaal vond ik zelf. The tree cube was een toffe boomhut (met plaats voor zeker 3 volwassen slapers). Je moest het deurtje bovenaan openen door een steen naar beneden te trekken. Je had er een prachtig zicht en moesten we ons hotdog gerief bij gehad hebben, t was een ideale bbq plaats!
Nadien gingen we op zoek naar een idyllische slaapplek maar bijna alle inhammetjes waren privé aanlegsteigers of van vakantiehutjes. Dus, uiteindelijk hielden we een uur later halt in Docksta op een gratis kampeerparking langs de E4 met picknickbanken, bbq en verder enkele boten en aanlegsteigers die je de luide autostrade moeten doen vergeten.
We hadden de kids hotdogs beloofd en zo geschiedde… Zweedser dan dit wordt t niet (mini broodje en super lange worsten zijn hier namelijk dé way to go)
Morgen het vervolg van de route!