Dag 2 – Eindelijk in Malmö, Zweden

Rond 6u30 rolden wij letterlijk ons bedje uit, snel alles wegproppen, vastbinden en rijdensklaar maken & en route richting Kopenhagen om daar de brug te nemen richting Malmö!

En wat een verademing was t groene Denemarken versus de file en industrie van Duitsland. De kids waren betrekkelijk braaf dankzij de kinderliedjes en Like me spotify lijst (en eindeloos “ik zie ik zie wat jij niet ziet” ).

De route deden we enkele jaren geleden ook al toen we met ons 9maandertje Ava de Noorse fjorden en gletsjers gingen verkennen. Maar, we hadden ons een eerlijk gezegd wel een beetje mispakt aan de giga kostprijs met zo een reuzegevaarte als onze mobilhome… slik! Gelukkig doen we alsof kronen Belgische franken zijn en dan voelen we t pas thuis als de visa afrekening komt 🤣

Malmö binnenrijden ging moeiteloos. Dankzij Kato haar goede tip hebben wij de Park4Night app en kan je perfect reviews lezen van (slaap)parkings en verborgen plekjes. Zo staan we nu in t midden van de stad op een parking aan Slottsparken die ons overdag voor 5u 10€ kostte maar nu vannacht gratis is… en t zotte is, hier in Malmö zie je amper auto’s. De hele stad is ingenomen door fietsen, bakfietsen in allerlei vormen en maten en… deelsteps. En niet zoals bij ons op vaste afhaalplekken, nee, echt overal kan je hem achterlaten en na nog geen straat wandelen heb je er al een 5tal gevonden ergens tegen een boom, in een fietsenrek en occassioneel eens in de bush…

De stadsplanner in Christoph is trouwens helemaal fan van hoe alles hier toch wel zeer esthetisch, met oog voor groenruimte op gebouwen/gevels en heel veel openbaar groen wordt ingericht. En overal fietspaden of rampen voor fietsen/buggy’s op trappen! (Ongetwijfeld post ie daar zelf nog wel eens een blogpost met impressies over, ge kent hem eh… niet te stoppen als t over infrastructuur dingen gaat 😁)

We deden vandaag 3 giga speeltuinen allemaal mooi omheind én gratis! Zelfs uitleenboeken, schepjes, emmertjes allemaal voorzien… De kids waren niet te stoppen. Moesten ze geweten hebben dat er 220 “kommunale lekplatser” zijn, we waren nog een eindje bezig geweest 🤣

Stiekem vond ik dat ook niet erg om de tijd te doden tussen de knappe Zweedse papa’s met ouderschapsverlof! Zo opvallend, de speeltuinen liepen vol alsof iedereen vakantie hield… tof sfeertje!

En omdat we toch wel een beetje willen reizen op kindermaat, beperkten we onze architectuur & graffiti-kunst zoektocht voor t momentje dat zij bij >30graden uitgeteld in de fietskar een dutje deden… zo warm, echt, niet te doen!

Na de relatief korte stadsverkenning, spurtten we ons terug naar de “appelmoes, worst en patatten” sterrenmaaltijd in onze mobilhome.

De kids leefden zich uit met hun nieuwe stiften terwijl moeder vanop bed eventjes met heimwee terugdacht aan die giga slide out mobilhome in USA/Canada waar de gootsteen groot genoeg was om uw afwas op te sparen, t kookvuur 4 plaatjes had waar onze pannen tenminste deftig op pasten en t bed niet half de living uit t plafond kwam zodat ge alles moest ombouwen…. Maar hej, wij waren sjansaars in een land dat gemaakt is voor dikke bakken en tourbussen 🤣 en geef me nog een dag of 2 om den deze verder in te richten en t voelt ook weer als thuis 😎

Groetjes vanaan t stadspark van Malmö! Wij kruipen in ons bedje, klaar voor onze zoektocht naar menhirs in Ystad morgen!

Overnachting: Kung Oscars Väg 8, Malmö // Gratis proper sanitair aan de speeltuin iets voor de bib in dezelfde straat

Oostende tot Nieuwpoort

— Relaas van ons avontuur op 30/31 december —

Je kon een tijdje geleden hier Christoph zijn relaas over de “Crystal Ship” tour reeds in detail lezen. Dat is er zo eentje dat ik meer dan een jaar geleden op onze todo lijst zwierde. In 1 van mn lessen marketing communicatie kwam namelijk de marketeer van Stad Oostende als gastspreker en dat was gewoonweg reuze interessant. Vooral die streetart bleef me bij want wat hij marketing technisch kwam vertellen kan ik niet meteen herproduceren… woeps!

Er was ooit al eens een plan om een dagje Oostende te doen, maar toen werd dat een dagje extra Diksmuide en lang verhaal kort… ik had mn zinnen gezet op de “Crystal Ship” wandeling in de kerstvakantie. Zeker toen ik de “by night” foto’s zag passeren op instagram in de kerstvakantie.

“Lief, is t appartement vrij? Anders moeten we nadien in Nieuwpoort gaan slapen?” En ineens werd een middag -en avondwandeling Oostende een 2daags avontuur waarvoor ingepakt moest worden enal…. Snel kids voor tv gezwierd, wasmanden ondersteboven gekieperd op zoek naar spullen hier en daar en nog voor Meneer Bauwens z’n middagdutje rond was waren we ingepakt!

Crystal Ship was prachtig. Mijn leukste foto’s zag je misschien al via Instagram passeren… Hier mijn persoonlijke favorieten nog eventjes op een rijtje.

Na een deugddoende wandeling (inclusief Glühwein en oliebollen die minstens even veel kostten als we uitgespaard hadden door gratis te parkeren een beetje verderop), reden we snel verder naar Nieuwpoort. Zoals verwacht dommelden de kids al snel in slaap, t was dan ook ver na bedtijd (ahum ahum). Ava had heel de wandeling goed volgehouden & Lia had alvast een voorslaapje geplaceerd in de fietskarbuggy.

Het blijft verwarrend voor de meisjes om ergens te zijn zonder oma & opa. Net zoals ze in Westerlo niet snapten waar oma en opa dan waren, moesten we het ook nu echt uitleggen dat ze niet elk moment uit het berghok konden springen en kiekeboe gillen ofzo.

We sliepen zalig eenmaal het appartementje wat opgewarmd was en ondanks het late inslaap-uur waren onze kids klokslag 7u weer van de partij. Een bakker vinden die open was, was niet zo een probleem… maar een supermarkt waar er boter te vinden was voor op onze pistolekes een ander paar mouwen. Bon, het werden dan pistolekes met smeerkaas en hagelslag. Voorstel van miss Lia herself. Dat was volgens haar de perfecte oplossing…

Zodra we aangekleed waren na een zalig bad stond een strandwandelingetje op het programma. Een zalig winterzonnetje was van de partij en we pikten alvast 1 van de skipiste opdrachten van Winters Nieuwpoort mee onderweg naar het strand. En dankzij een lieve Limburgse mama die ongetwijfeld zelf ook amper zelf mee op de foto’s staat, hebben we zelfs een paar gezinskiekjes!

Na ons golfbreker avontuur (geef toe dat zag er toch uit alsof we echt ergens ver weg op reis waren) wilden we graag nog even richting Oostduinkerke wandelen. Helaas schatte Ava een sprong verkeerd in en belandde ze pardoes op haar staartbeentje op een puntig steen die dan ook nog eens – je raadt t al – midden in een grote diepe plas zeewater lag. Uiteraard gebeuren zo een accidentjes… telkens als ze hun waterdicht Ducksday pakje & regenbotjes NIET aanhebben… Gevolg: Een kletsnat kind… Bij winterse temperaturen zijn natte schoenen en kleren echt wel te vermijden, dus er zat maar 1 ding op… huiswaarts richting t appartement…. Maar wat toen gebeurde, echt… ineens hagelbollen op te strand. Het hele fenomeen duurde misschien maar 20 minuten maar ineens was heel het strand bezaaid met een witte gloed… De Oudejaars-menigte zette moedig door, niemand vluchtte. De mensen die op het strand rondliepen waren duidelijk allemaal “uitwaaiers” die kost wat kost wilden genieten van hun coronaproof-uitje!

We pushten Ava een beetje om nog vol te houden en namen nog een paar prachtige foto’s voor we naar het appartement terugholden en uit de reeds ingepakte zakken droge kleren tevoorschijn toverden.

Na een korte netflix en chill besloten we om toch niet gans de middag de woesies uit te hangen en gingen we alvast – volgens buienradar kon het – nog eventjes naar het het provinciaaldomein Koolhofput. Ditmaal uiteraard met laarzen en regenpakje, een dikke muts en een fietskarbuggy vol reserve en proviand 🙂 We hadden de parking en modderpaden gans voor onszelf.

Op zich in zomer ongetwijfeld wel een leuk groen stukje aan het water waar je graag eventjes tot rust komt tijdens het wandelen, maar nu was vooral het bruggetje in trek bij onze stenensmijters & deden we slechts een korte wandeling omdat het opnieuw begon te regenen en we weinig zin hadden om dan nog 1.5u tussen de modderige akkers verder te wandelen.

Dus rond ongeveer 14u trokken we moe, tevreden en met natte modderige schoenen huiswaarts voor Oudjaar… t is te zeggen, ik besloot alvast nog eventjes langs AS Adventure te rijden voor nieuwe stapschoenen om zo 2021 waterdicht in te wandelen…